Od piątku do dzisiejszego obiadu trwały w naszym seminarium w Krakowie kolejne Pijarskie Rekolekcje Liturgiczne. Tym razem uczestniczyło w nich w sumie jedenastu ministrantów z naszych pijarskich szkół i parafii z Krakowa.
Nie były to warsztaty liturgiczne, więc niewiele czasu poświęciliśmy na ćwiczenie w praktyce poszczególnych funkcji czy zadań. O wiele więcej czasu przeznaczyliśmy na to, co w życiu ministranta i lektora powinno być najważniejsze czyli na osobistą relację z Panem Bogiem.
Dwie konferencje – pierwsza: Modlitwa w życiu ministranta i lektora i druga: Zaproszeni do bycia apostołami – zwracały uwagę m.in. na to, że służba przy ołtarzu to nie tylko przywileje, ale to także pewne obowiązki i zobowiązania. I na to, że z bycia ministrantem trzeba być dumnym. Bo – jak przypomniał nam wczorajszy psalm responsoryjny – błogosławiony ten, kto służy Panu.
Owocnym czasem okazała się także sobotnia pustynia czyli czas zupełnej ciszy, spędzony na osobistej modlitwie przed Najświętszym Sakramentem i na medytacji Słowa Bożego.
