Na drodze ku czystości – dar

Zgodnie z wczorajszą zapowiedzią rozpoczynamy dziś nowy cykl refleksji. Tym razem poświęcony tematowi czystości.

Nie da się ukryć, że jest to temat niezwykle ważny. I to z wielu powodów. Będę w tych rozważaniach dotykał zarówno pozytywnych jak i negatywnych przestrzeni związanych z ludzką seksualnością. Postaram się pokazać pewne mechanizmy działania i podpowiedzieć, co zrobić, by zachować życie w czystości. A więc zaczynamy…

Zaczynamy te rozważania od czegoś niesamowicie ważnego. Od stwierdzenia (niby oczywistego, a jednak czasem zapomnianego), że seksualność JEST DAREM OD PANA BOGA. Seksualność jest darem!!!

W zamyśle Stwórcy seksualność i płciowość nigdy nie były niczym innym jak tylko darem dla człowieka, prezentem dla niego. To człowiek, godząc się na podszepty złego ducha, uczynił z tego daru ciężar, a w niektórych przypadkach także krzyż nie do uniesienia. Ale nie taki był zamysł Stwórcy. Bóg dał człowiekowi ten dar, by służył ku dobru: Rozmnażajcie się i czyńcie sobie ziemię poddaną (Rdz 1,28).

Mówiąc o darze, spoglądamy na seksualność od pozytywnej strony. Nawet, jeśli wyrzuty sumienia każą nam demonizować tę sferę naszej egzystencji, nigdy nie wolno zapomnieć o tym, że seksualność jest nam dana jako dobro. I to jest najważniejsza prawda, którą z tego dzisiejszego rozważania trzeba zapamiętać. Seksualność jest darem a nie pułapką od Pana Boga.

Zanim w tych rozważaniach poczynimy krok naprzód, odważmy się na krótki rachunek sumienia.

Kiedy ostatnio dziękowałem Panu Bogu za moją seksualność?
Kiedy ostatni raz przyglądałem się jej nie z perspektywy czegoś, co może prowadzić do grzechu, ale przede wszystkim jako czemuś, co jest dobre?
I jeszcze dwa pytania: Czym karmię moją seksualność? Czy nie zatruwam jej czymś, co ewidentnie wypacza mi zdrowe patrzenie na czystość? Co mi ją wykarykaturza?

Warto nad tymi pytaniami nieco się zadumać. I warto tego tematu dotykać na modlitwie. Oczywiście, zawsze zaczynając od dziękczynienia, bo seksualność – jakby na nią nie patrzeć – jest zawsze przede wszystkim darem. A za dary trzeba dziękować.