Warto zrobić wszystko… Mt 13, 10-17

Medytując fragment dzisiejszej Ewangelii (Mt 13, 10-17) jakoś mimowolnie powraca mi w myślach pytanie o to, na ile poznałem tajemnice Królestwa niebieskiego? Jezus – mówiąc o poznaniu tych tajemnic – zwraca swoim uczniom uwagę na fakt, że nie wszyscy dostąpili łaski poznania. ,,Wam dano poznać tajemnice Królestwa niebieskiego, im zaś nie dano.”

Przyznać trzeba, że pozaziemska rzeczywistość pozostanie dla człowieka tajemnicą tak długo, jak długo człowiek żyje na tym świecie. Nawet codzienna medytacja Słowa Bożego, lektura mądrych książek i godziny spędzone na modlitwie nie odkryją przed nami tego, o czym przekonamy się dopiero po tamtej stronie życia. Wiemy tylko tyle, że Bóg przygotował dla nas coś niewyobrażalnego. Coś, czego ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało.

Można powiedzieć, że całe nasze życie to ciągłe poznawania tajemnic Królestwa niebieskiego. Odkrywamy te tajemnice coraz bardziej poprzez poznawanie tego, który jest Panem życia i śmierci. To On wprowadza nas w tę niepojętą dla naszego umysły rzeczywistość.

Kiedy czytam dziś o tych, którym nie dano poznać tajemnic Królestwa niebieskiego, myślę o tych naszych braciach i siostrach, którzy z jakiegoś powodu nie poznają Jezusa. Być może są ochrzczeni, być może kiedyś praktykowali i przystępowali nawet do sakramentów, ale coś w ich życiu się pogmatwało. Coś sprawiło, że Jezus przestał być dla nich ważny. Zostawili Boga, odeszli od wiary. Mając świadomość tego, że tacy ludzie są pośród nas – może nawet mieszkamy z nimi pod jednym dachem – nie wolno przejść nad tym bezrefleksyjnie.

Co ja – jako uczeń Jezusa Chrystusa i Jego świadek we współczesnym świecie – mogę uczynić, aby inni ludzie lepiej Jezusa poznali i mocniej Go pokochali? Niech owocem tej dzisiejszej medytacji będzie bardzo konkretne postanowienie przybliżenia Jezusa choćby jednemu tylko człowiekowi. Warto zrobić wszystko, żeby chociaż jeden człowiek mógł dzięki mnie przybliżyć się do poznania tajemnic Królestwa niebieskiego.